中山孺子妾歌原文：中山孺子妾，特以色见珍。虽然不如延年妹，亦是当时绝世人。桃李出深井，花艳惊上春。一贵复一贱，关天岂由身。芙蓉老秋霜，团扇羞网尘。戚姬髡发入舂市，万古共悲辛。[1]中山孺子妾歌拼音解读：zhōng shān rú zǐ qiè ，tè yǐ sè jiàn zhēn 。suī rán bú rú yán nián mèi ，yì shì dāng shí jué shì rén 。táo lǐ chū shēn jǐng ，huā yàn jīng shàng chūn 。yī guì fù yī jiàn ，guān tiān qǐ yóu shēn 。fú róng lǎo qiū shuāng ，tuán shàn xiū wǎng chén 。qī jī kūn fā rù chōng shì ，wàn gǔ gòng bēi xīn 。[1]