岁暮归南山原文：北阙休上书，南山归敝庐。[1]不才明主弃，多病故人疏。白发催年老，青阳逼岁除。永怀愁不寐，松月夜窗虚。岁暮归南山拼音解读：běi què xiū shàng shū ，nán shān guī bì lú 。[1]bú cái míng zhǔ qì ，duō bìng gù rén shū 。bái fā cuī nián lǎo ，qīng yáng bī suì chú 。yǒng huái chóu bú mèi ，sōng yuè yè chuāng xū 。