垂老别原文：四郊未宁静，垂老不得安。子孙阵亡尽，焉用身独完？投杖出门去，同行为辛酸。幸有牙齿存，所悲骨髓乾。男儿既介胄，长揖别上官。老妻卧路啼，岁暮衣裳单。孰知是死别？且复伤其寒。此去必不归，还闻劝加餐。土门壁甚坚，杏园度亦难。势异邺城下，纵死时犹宽。人生有离合，岂择衰盛端。忆昔少壮日，迟回竟长叹。万国尽征戍，烽火被冈峦。积尸草木腥，流血川原丹。何乡为乐土？安敢尚盘桓？弃绝蓬室居，塌然摧肺肝。垂老别拼音解读：sì jiāo wèi níng jìng ，chuí lǎo bú dé ān 。zǐ sūn zhèn wáng jìn ，yān yòng shēn dú wán ？tóu zhàng chū mén qù ，tóng háng wéi xīn suān 。xìng yǒu yá chǐ cún ，suǒ bēi gǔ suǐ qián 。nán ér jì jiè zhòu ，zhǎng yī bié shàng guān 。lǎo qī wò lù tí ，suì mù yī shang dān 。shú zhī shì sǐ bié ？qiě fù shāng qí hán 。cǐ qù bì bú guī ，hái wén quàn jiā cān 。tǔ mén bì shèn jiān ，xìng yuán dù yì nán 。shì yì yè chéng xià ，zòng sǐ shí yóu kuān 。rén shēng yǒu lí hé ，qǐ zé shuāi shèng duān 。yì xī shǎo zhuàng rì ，chí huí jìng zhǎng tàn 。wàn guó jìn zhēng shù ，fēng huǒ bèi gāng luán 。jī shī cǎo mù xīng ，liú xuè chuān yuán dān 。hé xiāng wéi lè tǔ ？ān gǎn shàng pán huán ？qì jué péng shì jū ，tā rán cuī fèi gān 。