琵琶行并序
2025-06-01 08:50
古诗大全
- 琵琶行并序原文：
- 元和十年，余左迁九江郡司马。明年秋，送客湓浦口，闻舟中夜弹琵琶者。听其音，铮铮然有京都声，问其人，本长安倡女，尝学琵琶于穆曹二善才。年长色衰，委身为贾人妇。遂命酒使快弹数曲；曲罢悯然。自叙少小时欢乐事，今漂沦憔悴，转徙于江湖间。余出官二年，恬然自安，感斯人言，是夕始觉有迁谪意，因为长句，歌以赠之，凡六百一十六言，命曰《琵琶行》。浔阳江头夜送客，枫叶荻花秋瑟瑟。主人下马客在船，举酒欲饮无管弦。醉不成欢惨将别，别时茫茫江浸月。忽闻水上琵琶声，主人忘归客不发。寻声暗问弹者谁？琵琶声停欲语迟。移船相近邀相见，添酒回灯重开宴。千呼万唤始出来，犹抱琵琶半遮面。转轴拨弦三两声，未成曲调先有情。弦弦掩抑声声思，似诉平生不得志。低眉信手续续弹，说尽心中无限事。轻拢慢捻抹复挑，初为霓裳后六幺。大弦嘈嘈如急雨，小弦切切如私语。嘈嘈切切错杂弹，大珠小珠落玉盘。间关莺语花底滑，幽咽泉流冰下难。冰泉冷涩弦凝绝，凝绝不通声暂歇。别有幽愁暗恨生，此时无声胜有声。银瓶乍破水浆迸，铁骑突出刀枪鸣。曲终收拨当心画，四弦一声如裂帛。东船西舫悄无言，唯见江心秋月白。沉吟放拨插弦中，整顿衣裳起敛容。自言本是京城女，家在虾蟆陵下住。十三学得琵琶成，名属教坊第一部。曲罢常教善才服，妆成每被秋娘妒。五陵年少争缠头，一曲红绡不知数。钿头云篦击节碎，血色罗裙翻酒污。今年欢笑复明年，秋月春风等闲度。弟走从军阿姨死，暮去朝来颜色故。门前冷落车马稀，老大嫁作商人妇。商人重利轻别离，前月浮梁买茶去。去来江口守空船，绕船明月江水寒。夜深忽梦少年事，梦啼妆泪红阑干。我闻琵琶已叹息，又闻此语重唧唧。同是天涯沦落人，相逢何必曾相识。我从去年辞帝京，谪居卧病浔阳城。浔阳地僻无音乐，终岁不闻丝竹声。住近湓江地低湿，黄芦苦竹绕宅生。其间旦暮闻何物？杜鹃啼血猿哀鸣。春江花朝秋月夜，往往取酒还独倾。岂无山歌与村笛？呕哑嘲哳难为听。今夜闻君琵琶语，如听仙乐耳暂明。莫辞更坐弹一曲，为君翻作琵琶行。感我此言良久立，却坐促弦弦转急。凄凄不似向前声，满座重闻皆掩泣。座中泣下谁最多，江州司马青衫湿。
- 琵琶行并序拼音解读：
- yuán hé shí nián ，yú zuǒ qiān jiǔ jiāng jun4 sī mǎ 。míng nián qiū ，sòng kè pén pǔ kǒu ，wén zhōu zhōng yè dàn pí pá zhě 。tīng qí yīn ，zhēng zhēng rán yǒu jīng dōu shēng ，wèn qí rén ，běn zhǎng ān chàng nǚ ，cháng xué pí pá yú mù cáo èr shàn cái 。nián zhǎng sè shuāi ，wěi shēn wéi jiǎ rén fù 。suí mìng jiǔ shǐ kuài dàn shù qǔ ；qǔ bà mǐn rán 。zì xù shǎo xiǎo shí huān lè shì ，jīn piāo lún qiáo cuì ，zhuǎn xǐ yú jiāng hú jiān 。yú chū guān èr nián ，tián rán zì ān ，gǎn sī rén yán ，shì xī shǐ jiào yǒu qiān zhé yì ，yīn wéi zhǎng jù ，gē yǐ zèng zhī ，fán liù bǎi yī shí liù yán ，mìng yuē 《pí pá háng 》。xún yáng jiāng tóu yè sòng kè ，fēng yè dí huā qiū sè sè 。zhǔ rén xià mǎ kè zài chuán ，jǔ jiǔ yù yǐn wú guǎn xián 。zuì bú chéng huān cǎn jiāng bié ，bié shí máng máng jiāng jìn yuè 。hū wén shuǐ shàng pí pá shēng ，zhǔ rén wàng guī kè bú fā 。xún shēng àn wèn dàn zhě shuí ？pí pá shēng tíng yù yǔ chí 。yí chuán xiàng jìn yāo xiàng jiàn ，tiān jiǔ huí dēng zhòng kāi yàn 。qiān hū wàn huàn shǐ chū lái ，yóu bào pí pá bàn zhē miàn 。zhuǎn zhóu bō xián sān liǎng shēng ，wèi chéng qǔ diào xiān yǒu qíng 。xián xián yǎn yì shēng shēng sī ，sì sù píng shēng bú dé zhì 。dī méi xìn shǒu xù xù dàn ，shuō jìn xīn zhōng wú xiàn shì 。qīng lǒng màn niǎn mò fù tiāo ，chū wéi ní shang hòu liù yāo 。dà xián cáo cáo rú jí yǔ ，xiǎo xián qiē qiē rú sī yǔ 。cáo cáo qiē qiē cuò zá dàn ，dà zhū xiǎo zhū luò yù pán 。jiān guān yīng yǔ huā dǐ huá ，yōu yān quán liú bīng xià nán 。bīng quán lěng sè xián níng jué ，níng jué bú tōng shēng zàn xiē 。bié yǒu yōu chóu àn hèn shēng ，cǐ shí wú shēng shèng yǒu shēng 。yín píng zhà pò shuǐ jiāng bèng ，tiě qí tū chū dāo qiāng míng 。qǔ zhōng shōu bō dāng xīn huà ，sì xián yī shēng rú liè bó 。dōng chuán xī fǎng qiāo wú yán ，wéi jiàn jiāng xīn qiū yuè bái 。chén yín fàng bō chā xián zhōng ，zhěng dùn yī shang qǐ liǎn róng 。zì yán běn shì jīng chéng nǚ ，jiā zài xiā má líng xià zhù 。shí sān xué dé pí pá chéng ，míng shǔ jiāo fāng dì yī bù 。qǔ bà cháng jiāo shàn cái fú ，zhuāng chéng měi bèi qiū niáng dù 。wǔ líng nián shǎo zhēng chán tóu ，yī qǔ hóng xiāo bú zhī shù 。diàn tóu yún bì jī jiē suì ，xuè sè luó qún fān jiǔ wū 。jīn nián huān xiào fù míng nián ，qiū yuè chūn fēng děng xián dù 。dì zǒu cóng jun1 ā yí sǐ ，mù qù cháo lái yán sè gù 。mén qián lěng luò chē mǎ xī ，lǎo dà jià zuò shāng rén fù 。shāng rén zhòng lì qīng bié lí ，qián yuè fú liáng mǎi chá qù 。qù lái jiāng kǒu shǒu kōng chuán ，rào chuán míng yuè jiāng shuǐ hán 。yè shēn hū mèng shǎo nián shì ，mèng tí zhuāng lèi hóng lán gàn 。wǒ wén pí pá yǐ tàn xī ，yòu wén cǐ yǔ zhòng jī jī 。tóng shì tiān yá lún luò rén ，xiàng féng hé bì céng xiàng shí 。wǒ cóng qù nián cí dì jīng ，zhé jū wò bìng xún yáng chéng 。xún yáng dì pì wú yīn lè ，zhōng suì bú wén sī zhú shēng 。zhù jìn pén jiāng dì dī shī ，huáng lú kǔ zhú rào zhái shēng 。qí jiān dàn mù wén hé wù ？dù juān tí xuè yuán āi míng 。chūn jiāng huā cháo qiū yuè yè ，wǎng wǎng qǔ jiǔ hái dú qīng 。qǐ wú shān gē yǔ cūn dí ？ǒu yǎ cháo zhā nán wéi tīng 。jīn yè wén jun1 pí pá yǔ ，rú tīng xiān lè ěr zàn míng 。mò cí gèng zuò dàn yī qǔ ，wéi jun1 fān zuò pí pá háng 。gǎn wǒ cǐ yán liáng jiǔ lì ，què zuò cù xián xián zhuǎn jí 。qī qī bú sì xiàng qián shēng ，mǎn zuò zhòng wén jiē yǎn qì 。zuò zhōng qì xià shuí zuì duō ，jiāng zhōu sī mǎ qīng shān shī 。
-
白居易（772─846），字乐天，晚年号香山居士。祖籍太原（今属山西），后迁居下邓邽（今陕西渭南县）。早年家境贫困，对社会生活及人民疾苦，有较多地接触和了解。唐德宗贞元十六年（800）中进士，授秘书省校书郎。唐宪宗元和年间任左拾遗及左赞善大夫。元和十年（815），宰相武元衡被平卢节度使李师道派人制死，白居易因上表急请严缉凶手，得罪权贵，贬为江州司马，后移忠州刺史。唐穆宗长庆初年任杭州刺史，曾积极兴修水利，筑堤防洪，泄引湖水，灌溉田亩千顷，成绩卓著。唐敬宗宝历元年（825）改任苏州刺史，后官至刑部尚书。唐武宗会昌六年（846）卒，终年七十五岁。著有《白氏长庆集》七十一卷。在文学上，他与元稹同为新乐府运动的倡导者和中坚，主张「文章合为时而著，歌诗合为事而作」，反对「嘲风雪，弄花草」而别无寄托的作品。其讽谕诗《秦中吟》、《新乐府》，广泛尖锐地揭露了当时政治上的黑暗，抨击了现实中的流弊，表现了爱憎分明的进步倾向。除讽谕诗外，长篇叙事诗《长恨歌》，《琵琶行》也独具特色，为千古绝唱。白诗语言通俗，深入浅出，平易自然，不露雕琢痕迹。其诗刻画人物，形象鲜明，以情动人，具有很高的艺术造诣。晚年寄情山水，也写过一些小词。赠刘禹锡诗云： 「古歌旧曲君休听， 听取新词《杨柳枝》」，可见他曾自度一些新词。其中《花非花》一首，颇具朦胧之美，后世词人如欧阳修、张先、杨慎，都极为赞赏。