东征赋
- 东征赋原文：
惟永初之有七兮，余随子乎东征。时孟春之吉日兮，撰良辰而将行。乃举趾而升舆兮，夕予宿乎偃师。遂去故而就新兮，志怆悢而怀悲！
明发曙而不寐兮，心迟迟而有违。酌鞰酒以弛念兮，喟抑情而自非。谅不登樔而椓蠡兮，得不陈力而相追。且从众而就列兮，听天命之所归。遵通衢之大道兮，求捷径欲从谁？乃遂往而徂逝兮，聊游目而遨魂！
历七邑而观览兮，遭巩县之多艰。望河洛之交流兮，看成皋之旋门。既免脱于峻崄兮，历荥阳而过卷。食原武之息足，宿阳武之桑间。涉封丘而践路兮，慕京师而窃叹！小人性之怀土兮，自书传而有焉。
遂进道而少前兮，得平丘之北边。入匡郭而追远兮，念夫子之厄勤。彼衰乱之无道兮，乃困畏乎圣人。怅容与而久驻兮，忘日夕而将昏。到长垣之境界，察农野之居民。睹蒲城之丘墟兮，生荆棘之榛榛。惕觉寤而顾问兮，想子路之威神。卫人嘉其勇义兮，讫于今而称云。蘧氏在城之东南兮，民亦尚其丘坟。唯令德为不朽兮，身既没而名存。
惟经典之所美兮，贵道德与仁贤。吴札称多君子兮，其言信而有徵。后衰微而遭患兮，遂陵迟而不兴。知性命之在天，由力行而近仁。勉仰高而蹈景兮，尽忠恕而与人。好正直而不回兮，精诚通于明神。庶灵祇之鉴照兮，佑贞良而辅信。
乱曰：君子之思，必成文兮。盍各言志，慕古人兮。先君行止，则有作兮。虽其不敏，敢不法兮。贵贱贫富，不可求兮。正身履道，以俟时兮。修短之运，愚智同兮。靖恭委命，唯吉凶兮。敬慎无怠，思嗛约兮。清静少欲，师公绰兮。
- 东征赋拼音解读：
wéi yǒng chū zhī yǒu qī xī ，yú suí zǐ hū dōng zhēng 。shí mèng chūn zhī jí rì xī ，zhuàn liáng chén ér jiāng háng 。nǎi jǔ zhǐ ér shēng yú xī ，xī yǔ xiǔ hū yǎn shī 。suí qù gù ér jiù xīn xī ，zhì chuàng lǎng ér huái bēi ！
míng fā shǔ ér bú mèi xī ，xīn chí chí ér yǒu wéi 。zhuó on jiǔ yǐ chí niàn xī ，kuì yì qíng ér zì fēi 。liàng bú dēng chāo ér zhuó lí xī ，dé bú chén lì ér xiàng zhuī 。qiě cóng zhòng ér jiù liè xī ，tīng tiān mìng zhī suǒ guī 。zūn tōng qú zhī dà dào xī ，qiú jié jìng yù cóng shuí ？nǎi suí wǎng ér cú shì xī ，liáo yóu mù ér áo hún ！
lì qī yì ér guān lǎn xī ，zāo gǒng xiàn zhī duō jiān 。wàng hé luò zhī jiāo liú xī ，kàn chéng gāo zhī xuán mén 。jì miǎn tuō yú jun4 yǎn xī ，lì yíng yáng ér guò juàn 。shí yuán wǔ zhī xī zú ，xiǔ yáng wǔ zhī sāng jiān 。shè fēng qiū ér jiàn lù xī ，mù jīng shī ér qiè tàn ！xiǎo rén xìng zhī huái tǔ xī ，zì shū chuán ér yǒu yān 。
suí jìn dào ér shǎo qián xī ，dé píng qiū zhī běi biān 。rù kuāng guō ér zhuī yuǎn xī ，niàn fū zǐ zhī è qín 。bǐ shuāi luàn zhī wú dào xī ，nǎi kùn wèi hū shèng rén 。chàng róng yǔ ér jiǔ zhù xī ，wàng rì xī ér jiāng hūn 。dào zhǎng yuán zhī jìng jiè ，chá nóng yě zhī jū mín 。dǔ pú chéng zhī qiū xū xī ，shēng jīng jí zhī zhēn zhēn 。tì jiào wù ér gù wèn xī ，xiǎng zǐ lù zhī wēi shén 。wèi rén jiā qí yǒng yì xī ，qì yú jīn ér chēng yún 。qú shì zài chéng zhī dōng nán xī ，mín yì shàng qí qiū fén 。wéi lìng dé wéi bú xiǔ xī ，shēn jì méi ér míng cún 。
wéi jīng diǎn zhī suǒ měi xī ，guì dào dé yǔ rén xián 。wú zhá chēng duō jun1 zǐ xī ，qí yán xìn ér yǒu zhēng 。hòu shuāi wēi ér zāo huàn xī ，suí líng chí ér bú xìng 。zhī xìng mìng zhī zài tiān ，yóu lì háng ér jìn rén 。miǎn yǎng gāo ér dǎo jǐng xī ，jìn zhōng shù ér yǔ rén 。hǎo zhèng zhí ér bú huí xī ，jīng chéng tōng yú míng shén 。shù líng qí zhī jiàn zhào xī ，yòu zhēn liáng ér fǔ xìn 。
luàn yuē ：jun1 zǐ zhī sī ，bì chéng wén xī 。hé gè yán zhì ，mù gǔ rén xī 。xiān jun1 háng zhǐ ，zé yǒu zuò xī 。suī qí bú mǐn ，gǎn bú fǎ xī 。guì jiàn pín fù ，bú kě qiú xī 。zhèng shēn lǚ dào ，yǐ sì shí xī 。xiū duǎn zhī yùn ，yú zhì tóng xī 。jìng gōng wěi mìng ，wéi jí xiōng xī 。jìng shèn wú dài ，sī qiàn yuē xī 。qīng jìng shǎo yù ，shī gōng chāo xī 。
-
班昭（约45年？－约117年？），一名姬，字惠班。汉族，扶风安陵（今陕西咸阳东北）人。东汉史学家，史学家班彪女、班固与班超之妹，博学高才，嫁同郡曹寿，早寡。兄班固著《汉书》，八表及《天文志》遗稿散乱，未竟而卒，班昭继承遗志，独立完成了第七表〈百官公卿表〉与第六志〈天文志〉，《汉书》遂成。帝数召入宫，令皇后贵人师事之，号曹大家（gū）。善赋颂，作《东征赋》、《女诫》。班昭为中国第一个女历史学家。