叹逝赋
- 叹逝赋原文：
昔每闻长老追计平生同时亲故，或凋落已尽，或仅有存者。余年方四十，而懿亲戚属，亡多存寡；昵交密友，亦不半在。或所曾共游一途，同宴一室，十年之外，索然已尽，以是哀思，哀可知矣，乃作赋曰：
伊天地之运流，纷升降而相袭。日望空以骏驱，节循虚而警立。嗟人生之短期，孰长年之能执，时飘忽其不再，老晼晚其将及。对琼蘂之无征，恨朝霞之难挹。望汤谷以企予，借此景之屡戢。
悲夫，川阅水以成川，水滔滔而日度。世阅人而为世，人冉冉而行暮。人何世而弗新，世何人之能故。野每春其必华，草无朝而遗露。经终古而常然，率品物其如素。譬日及之在条，恒虽尽而弗悟。虽不悟其可悲，心惆焉而自伤。亮造化之若兹，吾安取夫久长。
痛灵根之夙陨，怨具尔之多丧。悼堂构之瘁，悯城阙之丘荒。亲弥懿其已逝，交何戚而不忘。咨余今之方殆，何视天之芒芒。伤怀凄其多念，戚貌悴而鲜欢。幽情发而成绪，滞思叩而兴端，此世之无乐，咏在昔而为言。
居充堂而衍宇，行连驾而比轩。弥年时其讵几，夫何往而不残。或冥邈而既尽，或寥廓而仅半。信松茂而柏悦，嗟芝焚而蕙叹。苟性命之弗殊，岂同波而异澜，瞻前轨之既覆，知此路之良艰。启四体而深悼，惧兹形之将然。毒娱情而寡方，怨感目之多颜，谅多颜之感目，神何适而获怡。寻平生于响像，览前物而怀之。
步寒林以悽恻，玩春翘而有思，触万类以生悲，叹同节而异时，年弥往而念广，途薄暮而意迮。亲落落而日稀，友靡靡而愈索。顾旧要于遗存，得十一于千百。乐心其如忘，哀缘情而来宅。托末契于后生，余将老而为客。
然后弭节安怀，妙思天造，精浮神沧，忽在世表，悟大暮之同寐，何矜晚以怨早。指彼日之方除，岂兹情之足搅。感秋华于衰木，瘁零露于丰草。在殷忧而弗违，夫何云乎识道。将颐天地之大德，遗圣人之洪宝。解心累于末迹，聊优游以娱老。
- 叹逝赋拼音解读：
xī měi wén zhǎng lǎo zhuī jì píng shēng tóng shí qīn gù ，huò diāo luò yǐ jìn ，huò jǐn yǒu cún zhě 。yú nián fāng sì shí ，ér yì qīn qī shǔ ，wáng duō cún guǎ ；nì jiāo mì yǒu ，yì bú bàn zài 。huò suǒ céng gòng yóu yī tú ，tóng yàn yī shì ，shí nián zhī wài ，suǒ rán yǐ jìn ，yǐ shì āi sī ，āi kě zhī yǐ ，nǎi zuò fù yuē ：
yī tiān dì zhī yùn liú ，fēn shēng jiàng ér xiàng xí 。rì wàng kōng yǐ jun4 qū ，jiē xún xū ér jǐng lì 。jiē rén shēng zhī duǎn qī ，shú zhǎng nián zhī néng zhí ，shí piāo hū qí bú zài ，lǎo wǎn wǎn qí jiāng jí 。duì qióng ruǐ zhī wú zhēng ，hèn cháo xiá zhī nán yì 。wàng tāng gǔ yǐ qǐ yǔ ，jiè cǐ jǐng zhī lǚ jí 。
bēi fū ，chuān yuè shuǐ yǐ chéng chuān ，shuǐ tāo tāo ér rì dù 。shì yuè rén ér wéi shì ，rén rǎn rǎn ér háng mù 。rén hé shì ér fú xīn ，shì hé rén zhī néng gù 。yě měi chūn qí bì huá ，cǎo wú cháo ér yí lù 。jīng zhōng gǔ ér cháng rán ，lǜ pǐn wù qí rú sù 。pì rì jí zhī zài tiáo ，héng suī jìn ér fú wù 。suī bú wù qí kě bēi ，xīn chóu yān ér zì shāng 。liàng zào huà zhī ruò zī ，wú ān qǔ fū jiǔ zhǎng 。
tòng líng gēn zhī sù yǔn ，yuàn jù ěr zhī duō sàng 。dào táng gòu zhī cuì ，mǐn chéng què zhī qiū huāng 。qīn mí yì qí yǐ shì ，jiāo hé qī ér bú wàng 。zī yú jīn zhī fāng dài ，hé shì tiān zhī máng máng 。shāng huái qī qí duō niàn ，qī mào cuì ér xiān huān 。yōu qíng fā ér chéng xù ，zhì sī kòu ér xìng duān ，cǐ shì zhī wú lè ，yǒng zài xī ér wéi yán 。
jū chōng táng ér yǎn yǔ ，háng lián jià ér bǐ xuān 。mí nián shí qí jù jǐ ，fū hé wǎng ér bú cán 。huò míng miǎo ér jì jìn ，huò liáo kuò ér jǐn bàn 。xìn sōng mào ér bǎi yuè ，jiē zhī fén ér huì tàn 。gǒu xìng mìng zhī fú shū ，qǐ tóng bō ér yì lán ，zhān qián guǐ zhī jì fù ，zhī cǐ lù zhī liáng jiān 。qǐ sì tǐ ér shēn dào ，jù zī xíng zhī jiāng rán 。dú yú qíng ér guǎ fāng ，yuàn gǎn mù zhī duō yán ，liàng duō yán zhī gǎn mù ，shén hé shì ér huò yí 。xún píng shēng yú xiǎng xiàng ，lǎn qián wù ér huái zhī 。
bù hán lín yǐ qì cè ，wán chūn qiào ér yǒu sī ，chù wàn lèi yǐ shēng bēi ，tàn tóng jiē ér yì shí ，nián mí wǎng ér niàn guǎng ，tú báo mù ér yì zé 。qīn luò luò ér rì xī ，yǒu mí mí ér yù suǒ 。gù jiù yào yú yí cún ，dé shí yī yú qiān bǎi 。lè xīn qí rú wàng ，āi yuán qíng ér lái zhái 。tuō mò qì yú hòu shēng ，yú jiāng lǎo ér wéi kè 。
rán hòu mǐ jiē ān huái ，miào sī tiān zào ，jīng fú shén cāng ，hū zài shì biǎo ，wù dà mù zhī tóng mèi ，hé jīn wǎn yǐ yuàn zǎo 。zhǐ bǐ rì zhī fāng chú ，qǐ zī qíng zhī zú jiǎo 。gǎn qiū huá yú shuāi mù ，cuì líng lù yú fēng cǎo 。zài yīn yōu ér fú wéi ，fū hé yún hū shí dào 。jiāng yí tiān dì zhī dà dé ，yí shèng rén zhī hóng bǎo 。jiě xīn lèi yú mò jì ，liáo yōu yóu yǐ yú lǎo 。
-
陆机（261－303）字士衡，吴郡(今江苏苏州)人。出身于东吴的大世族地主家庭，祖父陆逊是吴国的丞相，父陆抗是吴国大司马。吴亡之后，他与弟弟陆云到洛阳，以文章为当时士大夫所推重。晋惠帝太安二年(三○三)，成都王司马颖和河间王司马顒起兵讨伐长沙王司马乂，任命他为后将军、河北大都督。战败，在军中遇害，年四十三。陆机的诗名重当时。现存的共一○四首，入洛之前，多抒发国破家亡之慨，入洛之后，多叙述人生离合之情。但总的倾向是内容空泛，感情贫乏。他的乐府、拟古诸诗，多规仿前人体格，词句工丽，间用排偶，实开宋、齐以后形式主义的诗风。他的赋和文，多抒发自己的感触和体会，但内容仍不够深厚。有《陆士衡集》，又近人郝立权撰有《陆士衡诗注》。